ลงโปรไฟล์ผู้เล่นทีมต่างๆ ไปหมดแล้ว (คิดว่างั้นนะ...)
เห็นแว่บๆๆ ว่านี่เป็นแค่ ไกด์บุ๊กเล่ม 1 (แสดงว่า ยังมีต่ออีก...)
จะเห็นได้ว่ามีผู้เล่นหลายคน ที่เรายังไม่ค่อยคุ้นหน้าคุ้นตา
เพราะว่ามีหลายคนที่จะออกมาตอนแข่งภาคฤดูใบไม้ร่วง
และส่วนใหญ่ก็เป็นผู้เล่นจาก โรงเรียนในเขตตะวันออก (เซย์โด อยู่เขตตะวันตกจ้ะ)
จากการอ่านประวัติแต่ละคนอย่างคร่าวๆ นี้ คิดว่า...
ถ้าไม่เล่นเบสบอล ก็น่าจะรวมตัวกันตั้งวงดนตรีได้เน๊าะ ฮ่าๆๆๆ
หรือไม่ก็รวมตัวกันแข่งเล่นเกม...
แล้วไอ้ที่ทำให้หลายคนอึ้งก็คงเป็นตาเกรียน มิยูกิ ที่พี่แกชอบทำกับข้าว
(ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า แต่ทำอาหารเป็นความสามารถอย่างหนึ่งของพี่แก)
ตอนนี้แฟนคลับ (ชาว ตปท.) ต่างก็วิเคราะห์กันไปต่างๆ นานา ว่าเรื่องนี้อาจมีส่วนเกี่ยวกับ
ครอบครัว (สงสัยเป็นเด็กมีปัญหา) แบบว่านอกจากเบสบอลแล้ว เรื่องอื่นๆ ของพี่แกยังมืดมน
เอาล่ะพักเรื่องของตาเกรียนไว้ก่อน มาสนใจที่อยู่ที่พักของหนุ่มๆ เซย์โดกันก่อนดีกว่า
หอพักของเซย์โด มีชื่อว่า "Greenhorn Dorm" แปลเป็นไทยก็ "หอพักไก่อ่อน"
แผนผังหอพักก็ตามรูปข้างล่างนี้ :
ห้องพัก
สำหรับห้องพักแต่ละห้องนั้น จะแชร์กันอยู่ 3 คน และคนละชั้นปี (คละกันอยู่ ปี 1, ปี 2, ปี 3)
เพื่อกระชับความสัมพันธ์กันระหว่างผู้เล่นภายในทีม แม้ว่าจะฝึกซ้อมด้วยกันเกือบ 24 ชม./วัน ก็ตาม
(((ต่างคนต่างอยู่หรือไงนะ....?)))
ห้องของซาวามูระ
ซาวามูระอยู่ห้องเดียวกับ คุราโมจิและมัตสึโกะ หลังจากที่มัตสึโกะเลิกเล่น ก็จะกลายเป็นห้อง
ของซาวามูระกละคุราโมจิเท่านั้น
ห้องของคริส
คาเนมารุ เพื่อนร่วมชั้นของซาวามูระพักอยู่ห้องนี้ คริสจึงขอให้เขาช่วยดูแลซาวามูระ
ห้องของมิยูกิ
เป็นห้องที่สามาชิกชมรมมารวมตัวกันอยู่ช่วงเข้าค่ายฝึกซ้อมก่อนการแข่งขันภาคฤดูร้อนจะเริ่ม
ที่ฝึกซ้อมในร่ม
ที่ฝึกซ้อมในร่มจะอยู่ติดกับหอพัก ภายในมีทุกอย่างเหมือนสนามเบสบอลปกติ แม้ในวันฝนตก
ก็สามารถฝึกซ้อมได้ตามปกติ สมาชิกในทีมมักจะมาฝึกเป็นการส่วนตัวที่นี่ก่อนจะเข้านอน
มีอุปกรณ์ครบครัน ทั้งเสื่อ ไวท์บอร์ด และอุปกรณ์สำหรับเวทเทรนนิ่ง
สมาชิกมักจะประชุมกันอยู่ข้างที่ฝึกเหวี่ยงไม้
มาเอโซโนะจับตามองซาวามูระที่ชอบฝึกหนักเป็นสองเท่า มักจะฝึกพิเศษเองจนดึก
แม้การแข่งภาคฤดูร้อนจะจบไปแล้ว แต่สมาชิกก็ยังรวมตัวกันฝึกซ้อมอยู่
credit:
http://victoriel.tumblr.com (แปลจากภาษาอังกฤษที่มีคนใจดีแปลจากญี่ปุ่นมาให้อีกทีค่ะ)
