ตอนที่ 1 ลูกขว้างแห่งโชคชะตา
ในการแข่งขันเบสบอลระดับ ม.ต้น ร.ร.มัธยมต้นอาคางิ แพ้ให้กับ ร.ร.มัธยมต้นนารุชิม่า
เอย์จุน ซาวามูระ พิชเชอร์ของทีมรู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถพาทีม ไปสู่ระดับประเทศได้
สร้างความขบขันให้กับทีมนารุชิม่าไม่น้อย ซาวามูระโมโหถึงขั้นลงไม้ลงมือกับอีกฝ่าย
ซึ่งในการแข่งขันครั้งนี้ เรย์ ทาคาชิม่า ผู้ช่วยโค้ชและแมวมองของ ร.ร.มัธยมปลายเซย์โด
ได้เห็นลูกขว้าง ลูกสุดท้ายของซาวามูระ แม้ว่าแคชเชอร์จะรับลูกนั้นไม่ได้ก็ตาม
เธอได้ติดต่อทาบทามให้ซาวามูระเข้าไปเรียนต่อ ม.ปลายที่เซย์โด ซึ่งเป็น
ร.ร.ที่มีชื่อเสียงโด่งดังทางด้านเบสบอลของโตเกียว แต่ซาวามูระปฏิเสธ
เพราะสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขาก็คือ การได้เล่นเบสบอลกับเพื่อนๆ
เรย์ไม่ยอมแพ้ จึงได้โน้มน้าวให้ซาวามูระมาดูสถานที่ฝึกซ้อมเบสบอล
ของ ร.ร.ที่โตเกียวเสียก่อน แล้วค่อยตัดสินใจ เพราะทนแรงชักจูงไม่ไหว
ซาวามูระจึงได้ตัดสินใปตามคำเชิญ
เขาได้พบผู้เล่นกำลังฝึกซ้อมด้วยความมุ่งมั่น และอุปกรณ์ฝึกซ้อมต่างๆ ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับตัวเองไม่น้อย แต่ยังยืนยันคำเดิมว่า ไม่สนใจ
ขณะนั้นเองในสนามฝึกซ้อม คิโยคุมิ อาซูมะ ซึ่งเรียนจบแล้วและกำลังจะเป็น
นักเบสบอลมืออาชีพ กำลังฝึกตีลูกและได้พูดจาดูถูกพิชเชอร์ที่เป็นคู่ซ้อมให้อยู่
ซาวามูระโมโหจึงได้พูดดูถูกรูปร่างของอาซูมะว่าอ้วนเกินกว่าจะเทิร์นโปรได้
ทำให้อาซูมะโกรธไม่น้อยเพราะเจ้าตัวกำลังพยายามลดน้ำหนักอยู่
เรย์ซึ่งอยากจะลดความผยองของอาซูมะ และอยากให้ซาวามูระได้สัมผัสบรรยากาศการเล่น
เบสบอลของโรงเรียน จึงหาทางออกโดยการให้อาซูมะแข่งกับซาวามูระ
โดยมี คาซูยะ มิยูกิ รับอาสาเป็นแคชเชอร์ให้เพราะถูกใจความกล้าบ้าบิ่น
ของซาวามูระเข้า
ซึ่งเรย์ได้บอกกับมิยูกิว่า ลูกขว้างของซาวามูระนั้นมีลักษณะพิเศษ ถ้าเป็นมิยูกิ
คงสามารถดึงความสามารถที่แท้จริงของซาวามูระออกมาได้
ตอนที่ 2 คู่หู
เมื่อได้เผชิญหน้าอาซูมะ ความรู้สึกกดดันทำให้ซาวามูระขว้างลูกลงพื้น
ทำให้มิยูกิรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย เพราะเขาดูออกว่าซาวามูระเปลี่ยนทิศทางก่อน
ปล่อยบอลออกจากมือ จึงขอเวลานอกเพื่อสอบถาม และได้รู้ว่า
ซาวามูระขว้างลูกออกไปตามสัญชาตญาณ รวมไปถึงเรื่องที่ซาวามูระบอกว่า
ขว้างเป็นแต่ลูกฟาสท์บอล (Fast ball) เท่านั้น ยิ่งทำให้มิยูกิชอบอกชอบใจมากยิ่งกว่าเดิม
มิยูกิบอกว่า พิชเชอร์กับแคชเชอร์ คือคู่หูในการเล่นเบสบอล ให้ซาวามูระเชื่อใจ
ในการชี้นำของเขา และเชื่อมั่นในถุงมือของแคชเชอร์ว่า
สามารถรับทุกลูกที่พิชเชอร์ขว้างมาได้
ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่ซาวามูระได้ยินเรื่องแบบนี้ แต่เขาก็เชื่อในสิ่งที่มิยูกิบอก
และขว้างลูกตามที่มิยูกิแนะนำ อาซูมะแม้ว่าจะตีลูกได้ แต่ก็เป็นลูกฟาวล์
จึงทำให้ซาวามูระเชื่อใจมิยูกิยิ่งขึ้น และเขาก็สามารถทำสไตร์ท เอ๊าท์อาซูมะได้สำเร็จ
ตอนที่ 3 วันเดินทาง
หลังจากกลับมาจากโตเกียว ซาวามูระก็รู้สึกสับสนไม่น้อย
ยิ่งได้เห็นบทความในนิตยสารที่ยกย่องให้มิยูกิเป็นแคชเชอร์อัจฉริยะด้วยแล้ว
ก็ยิ่งทำให้เขาอยากจะรู้ว่า ถ้าได้จับคู่เล่นด้วยกันแล้ว เขาจะสามารถไปได้ไกลแค่ไหน
แต่ความรู้สึกอีกส่วนหนึ่งกลับคัดค้าน เพราะถ้าทำอย่างนั้นแล้ว
ก็หมายความว่าเขาจะต้องไปเรียนที่โตเกียว ทิ้งเพื่อนฝูงที่นี่ไป
ซึ่งนั่นเท่ากับเป็นการทรยศเพื่อน
แต่เมื่อเพื่อนๆ รู้เรื่องที่เขาได้รับการทาบทามจาก ร.ร.เซย์โด ทุกคนก็สนับสนุน
ให้เขาไปเรียนที่นั่น โดยให้เหตุผลว่า ด้วยผลการเรียนของซาวามูระตอนนี้
คงไม่สามารถสอบเข้าโรงเรียน ม.ปลายที่ไหนได้
ซาวามูระจึงได้ตัดสินใจตอบรับคำเชิญ เข้าเรียนที่เซย์โด เมื่อวันเดินทางมาถึง
เพื่อนๆ ได้มาส่งที่สถานีรถไฟต่างก็อวยพรให้เขาโชคดี
ทุกคนเชื่อมั่นว่าเขาต้องทำได้สำเร็จแน่ เพราะซาวามูระคือฮีโร่ของทุกคน
แต่ก่อนที่ประตูรถไฟจะปิด เพื่อนๆ กับบอกว่า อยากจะเล่นเบสบอลกับเขา ซึ่งนั่นก็สายไปแล้ว
สิ่งที่เขาทำได้ก็มีเพียงเดินหน้าต่อไป และพิสูจน์ความสามารถของตัวเองให้สำเร็จเท่านั้น
ตอนที่ 4 อวดดีนักเหรอ
ซาวามูระได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากรูมเมทซึ่งเป็นรุ่นพี่ปี 2 และปี 3 คือ
โยอิจิ คุราโมจิ และโทโอรุ มัตสึโกะ ซึ่งคุราโมจิบอกว่า เพราะมัตสึโกะเล่นพลาด
ในการแข่งครั้งล่าสุด จึงถูกถอดออกจากทีมตัวจริง เขาจึงลงโทษตัวเองโดยการไม่พูดกับใคร
และทั้งสองก็ได้ชวนซาวามูระเล่นวีดีโอเกมเป็นการต้อนรับน้องใหม่
ทำให้เช้าวันต่อมาซาวามูระตื่นสาย ไปรายงานตัวในการฝึกซ้อมวันแรกไม่ทัน
ขณะที่กำลังกระวนกระวายใจอยู่นั้น เขาก็ได้พบกับมิยูกิซึ่งมาสายเหมือนกันโดยบังเอิญ
มิยูกิแนะวิธีให้ซาวามูระเข้าไปต่อแถวโดยไม่ให้ใครรู้ ด้วยความประทับใจจากการเจอกันครั้งแรก
ทำให้ซาวามูระเชื่อใจและทำตาม โดยที่ไม่รู้ว่ามิยูกิใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ
ซาวามูระถูก เท็ตสึซิน คาตาโอกะ หัวหน้าโค้ชจับได้จึงถูกทำโทษให้ไปวิ่งรอบสนาม
พร้อมกับรุ่นพี่ที่เป็นรูมเมทและมิยูกิที่ส่งเสียงรบกวนขณะคนอื่นรายงานตัว
ตอนที่ 5 มีความสามารถอะไร งัดออกมาโชว์สิ
เพราะการมาสายทำให้ซาวามูระไม่ได้รับการยอมรับเป็นส่วนหนึ่งของทีม ทำให้เขาโมโห
ตะโกนใส่หน้าโค้ชว่า เขามาที่นี่เพื่อเป็นเอชของทีม และจะไม่ยอมแพ้ใครทั้งนั้น
คาตาโอกะได้ยินจึงขว้างลูกไปที่รั้วสนามและบอกว่า ถ้าซาวามูระสามารถขว้างไปถึงรั้วนั้นได้
จะยอมรับในความสามารถ แต่ถ้าทำไม่ได้ก็ให้เลิกเป็นพิชเชอร์ไปซะ
ซาวามูระดีใจที่ได้รับบททดสอบง่ายดายอย่างนี้ จึงรับคำท้า และขว้างลูกออกไปด้วยความมั่นใจ
+++++++++
จบเล่ม 1 แต่เพียงเท่านี้ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น