ตอนที่ 112 หน้าที่ของแต่ละคน
ซาวามูระรู้สึกเสียใจที่ถูกเปลี่ยนตัวออก เมื่อมาถึงที่ม้านั่งสำรองโค้ชได้บอกกับเขาว่าให้จำประสบการณ์
ในวันนี้เป็นบทเรียน เพื่อพัฒนาการเล่นที่ดียิ่งขึ้นในนัดถัดไป ส่วนคริสก็ได้ย้ำกับว่าสิ่งสำคัญที่โค้ช
ต้องการให้เขาเรียนรู้ก็คือ การเล่นอย่างไรหลังบอลถูกตีได้ ซึ่งซาวามูระก็ยังไม่เข้าใจสิ่งที่ทั้งสองต้องการ
จะบอกเขาอยู่ดี
แต่เมื่อเห็นคาวากามิพยายามขว้างบอลอย่างเต็มที่บนเนินขว้างลูก หลังจากปล่อยวอล์กไรจิ ทำให้
ซาวามูระตระหนักได้ว่าทุกคนในทีมล้วนแล้วแต่มีหน้าที่ของตัวเอง สำหรับตัวเขาที่ถูกเปลี่ยนตัวออกมาแล้วนั้น
ในเวลานี้ไม่ใช่เวลามานึกเสียใจเรื่องที่เกิดขึ้น และเริ่มตะโกนเชียร์คาวากามิ เพราะเขาคิดว่านี่เป็นหน้าที่
ของเขาที่ควรจะทำในเวลานี้
ตอนที่ 113 เอาคืน
แม้คาวากามิจะพยายามอย่างเต็มที่ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถหยุดไลน์อัพของยาคูชิได้
เมื่อแบทเตอร์ของยาคูชิตั้งใจหวดบอลตั้งแต่ลูกแรก โดยไม่สนใจว่าจะเป็นบอลเสียหรือว่าบอลดี
ทำให้ยาคูชิทำคะแนนไล่ตามมาจนเหลือห่างกันแค่หนึ่งแต้ม และไม้ต่อไปของยาคูชิคือซานาดะ
ทางเซย์โดจึงเปลี่ยนตัวพิทเชอร์ ให้ทันบะลงไปเล่นแทนคาวากามิ ซึ่งถือว่าเป็นการแข่งนัดแรกของทันบะ
ในทัวร์นาเมนต์นี้
ตอนที่ 114 บอลแรก
การกลับมาลงเล่นเป็นครั้งแรกของทันบะทำให้หลายฝ่ายจับตามองไม่น้อย เพราะไม่มีใครทราบว่าทันบะ
ในตอนนี้มีความสมบูรณ์พร้อมแข่งมากน้อยแค่ไหน และอะไรเป็นสาเหตุให้ทางเซย์โดเก็บตัวเขาไว้จน
ถึงรอบแปดทีมสุดท้ายอย่างนี้
เพราะเป็นการลงแข่งครั้งแรกทำให้ทันบะรู้สึกเกร็ง แต่ได้ผู้เล่นปีสามที่อยู่ในสนามช่วยทำให้เขาผ่อนคลาย
ความตึงเครียดลง มิยูกิจึงบอกกับทันบะให้ขว้างบอลอย่างระมัดระวังตั้งแต่บอลแรก เพราะฝ่ายยาคูชินั้น
หวดบอลแน่อย่างไม่ต้องสงสัย
บอลแรกมิยูกิจึงขอลูกวงนอกเพื่อเช็กแบทเตอร์แต่ปรากฎว่า ทันบะกลับขว้างบอลไปในทิศตรงกันข้าม
แต่เพราะเป็นบอลที่มีทั้งพลังและความเร็ว ทำให้ซานาดะตีเป็นลูกฟาวล์ไป
ตอนที่ 115 รู้ตัวดี
เพราะเป็นการลงเล่นครั้งแรกของทันบะในทัวร์นาเมนต์นี้ ทำให้เขารู้สึกกดดันไม่น้อย จึงขว้างบอลได้
ไม่ดีเท่าที่ควร แต่เพราะความสามารถของมิยูกิที่สามารถรับบอลที่ขว้างพลาดนั้นได้ การเล่นพลาดจึง
ยังไม่ส่งผลกระทบอะไรกับเกม
ทันบะระลึกถึงคำพูดของโค้ชก่อนการแข่งขัน เขาจึงตั้งสติ ขว้างลูกอย่างใจเย็น และสามารถทำ
สไตร์คเอาท์ซานาดะได้สำเร็จ กระแสเกมจึงยังเป็นของเซย์โด
ตอนที่ 116 แบกรับความคาดหวังของทุกคน
เซย์โดสามารถเปิดเกมบุกได้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งมิยูกิสังเกตเห็นว่าซานาดะเริ่มขว้างบอลแรงตกลง
แต่เพราะผู้เล่นของยาคูชิต่างก็ไม่ยอมแพ้ และพยายามป้องกันกันอย่างเต็มที่ ทำให้เซย์โดสามารถ
ทำคะแนนเพิ่มได้แค่คะแนนเดียว
เมื่อเปลี่ยนเกมการเล่น ขณะอยู่ที่ม้านั่งสำรอง โค้ชไรโซบอกกับลูกทีมว่า ตนไม่เคยคิดว่าทีมจะแพ้
ในการแข่งครั้งนี้ และทุกคนต่างก็ฝากความหวังไว้กับไรจิ
ตอนที่ 117 รอโอกาส
การแข่งขันดำเนินมาจนถึงอินนิ่งสุดท้าย เซย์โดยังคงเป็นฝ่ายนำอยู่สามแต้ม ในเกมรับของเซย์โด
กำลังอยู่ในสถานการณ์ สองเอาท์และมีรันเนอร์บนเบส และไม้ต่อไปที่ขึ้นมาตีก็คือ ไรจิ
ซึ่งเป็นความหวังของทีมยาคูชิ และทางเซย์โดต้องการจะทำเอาท์ให้ได้ เพื่อเป็นการปิดเกม
ตอนที่ 118 ไม้ตาย
เมื่อทันบะกับไรจิเผชิญหน้ากัน ต่างก็ไม่มีใครยอมอ่อนข้อให้กัน ไรจิที่เคยเอาแต่สนุกกับการเหวี่ยงไม้
และตื่นเต้นกับการเผชิญหน้าพิทเชอร์เก่งๆ กลับจริงจังขึ้นมาเมื่อนึกถึงความหวังของทุกคนในทีมที่
ฝากไว้กับตน
ทำให้โค้ชไรโซ ผู้เป็นพ่อต้องตะโกนบอกให้เขาสนุกกับการตีบอลเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้ผล
ในขณะที่มิยูกิบอกทันบะไม่ต้องกังวล เพราะทันบะยังมีไม้ตายซ่อนอยู่
ตอนที่ 119 ลูกสุดท้าย
ในที่สุดมิยูกิก็ส่งสัญญาณขอบอลโฟร์กบอล ซึ่งเป็นไม้ตายที่ทางยาคูชิไม่รู้ และทันบะก็ทำสไตร์คเอาท์
ได้สำเร็จ ทำให้ปิดเกมการแข่งขันไปอย่างสวยงาม เซย์โดเป็นฝ่ายเอาชนะยาคูชิไปได้ในที่สุด
ไปด้วยคะแนน 8 - 5 ผ่านเข้าสู่รอบสี่ทีมสุดท้าย
ตอนที่ 120 ก้าวต่อไปสู่วันพรุ่งนี้
ผู้เล่นปีสามของทีมยาคูชิต่างกล่าวขอบคุณโค้ชไรโซ ที่ช่วยฝึกสอนเบสบอลให้พวกตน จนชนะผ่านเข้า
มาเล่นจนถึงรอบนี้ และฝากความหวังไว้กับซานาดะและไรจิ ให้ช่วยพาโค้ชไปโคชิเอ็งแทนพวกตนด้วย
ส่วนพวกตนนั้นจะรอฟังชื่อของทั้งสองคนโด่งดังไปทั่วประเทศ
ในขณะที่เซย์โดต่างก็ได้รับเสียงเชียร์ให้ไปโคชิเอ็งให้ได้ ส่วนซาวามูระก็ยังครุ่นคิดถึงเรื่องของไรจิ
เพราะหลังจบการแข่งขัน เขาได้เข้าไปขอจับมือกับไรจิ พร้อมกับบอกว่าคราวหน้าเขาจะไม่มีทางแพ้
ไรจิอีกอย่างเด็ดขาด แต่มือที่ซากของไรจิทำให้ซาวามูระครุ่นคิด ถึงความจริงจังในการซ้อมเหวี่ยงไม้
ของอีกฝ่าย ซึ่งเรื่องนี้ทำให้เขามีความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะให้ได้มากกว่าเดิม
+++++++
จบเล่ม 14
ซาวามูระสู้ๆๆๆ
ตอบลบกำลังมันเลย
ตอนนี้กำลังบ้าเรื่องนี้มากค่ะ บ้าขนาดไปหาอ่าน manga แปล eng และ raw และสปอย eng
ตอบลบทั้งที่เราง่อย eng มากอ่านไปเปิดดิ๊กไป และอ่านญี่ปุ่นไม่ออกสักตัว
ตอนนี้ไปอ่าน raw และสปอยตอนล่าสุด (384) มาแล้วก็ลุ้นมากกกกกกก
เราอยากให้เซย์โดว์ชนะมากๆ เพราะ
1.โค้ชคาตาโอกะจะได้คุ้มทีมต่อ เพราะเราเกลียดโค้ชใหม่มากกก อวยฟุรุยะและกดซาวามูระสุดๆ
2.ถ้าชนะเพราะซาวามูระได้ เราจะแฮปปี้และสะใจโค้ชใหม่มากกกกกกกกกก เพราะดูถูกพระเอกเหลือเกินนน
แต่กังวลเรื่องอาการเจ็บของมิยูกิจังเลย กลัวว่าจะเป็นหนัก T_T
แรกๆที่เราอ่าน+ดูเมะ เรามีรำคานพระเอกด้วย เพราะขี้โวยวาย แต่อ่านๆไปเริ่มหลงรักพระเอกมากขึ้นเรื่อยๆ ไอ้ที่หมั้นไส้ตอนแรกๆนี่หายไปหมดเลย
ปล.ที่เรามาพิมยาวขนาดนี้เพราะเราชอบเรื่องนี้มากจริงๆ และอยากมีเพื่อนคุยด้วยอ่ะค่ะ T_T (ความจริงอยากคุยมากกว่านี้ค่ะ ขอช่องทางคุยหน่อยได้ไหมค่ะ เฟส ไลน์ หรืออะไรก็ได้ แต่ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ T_T~)
อาการเดียวกัน ที่เขียนบล็อกนี้ขึ้นมาก็เพื่อหาเพื่อนเมาท์เรื่องนี้ล่ะค่ะ...
ตอบลบเรื่องนี้กระแสในไทยอาจจะเงียบ เพราะเบสบอลไม่ใช่กีฬายอดฮิตในบ้านเรา
แต่ว่าแฟนคลับประเทศอื่นก็เยอะพอสมควร...มีทั้งแฟนฟิค แฟนอาร์ตออกมาเยอะมาก
แถมยังเป็นการ์ตูนกีฬาแบบฮาร์ดคอร์ (เบสบอลเพียวๆๆ) ผู้ชาย(เกือบ)ทั้งเรื่อง
สาวกวายจิ้นกันกระจายยยยยยย....คุยกันทางไลน์ก็ได้ค่ะ id: nailar
((แต่ว่าอาจจะไม่ค่อยได้คุย เพราะมิอยู่ต่างประเทศเวลาต่างจากเมืองไทย อาจจะว่างไม่ตรงกัน))
โอ้ว บ้าเรื่องนี้เหมือนกันครับ ตามอ่านraw ถึง 384 เหมือนกัน เหมือนท่าน RyoumasU เลย
ตอบลบคือแรกนี่เกลียดพระเอกว่ะ มรึงจะโวยวาย โชว์พาวอะไรมากมายนัก พอได้ลงไปจริงเกิดป๊อดซะดื้อ เล่นก็ห่วยดราม่าหลายตอนอีก
พอหลังๆนี่เหมือนความล้มเหลวสอนให้เขาลุกขึ้นสู้ได้เป็นคนใหม่ได้เรื่อยๆ นิสัยก็เริ่มดีขึ้นผิดหูผิดตา ไม่สำคัญตัวเองนึกถึงทีมก่อนเสมอ ถึงขนาดว่าเข้าไปให้กำลังใจฟุรุยะในสนามได้
ตอนนี้เอาใจช่วยซาวามูระมากๆ ค่อยสมเป็น ACE ขึ้นมาหน่อยแล้ว น้ำตาจะไหล T___T